Prva zgrada za čiju su izgradnju gradske vlasti pokušale da obezbede projekat putem (pozivnog) konkursa bila je zgrada Srpske osnovne škole u Nikolajevskoj porti. Inicijator izgradnje bio je gradonačelnik mandata 1867/68., koji je oživeo želju srpskog stanovništva za postojanje sopstvene osnovne škole u stalnoj zgradi jer su se škole do tada često selile u razne objekte. Zaključak o izgradnji škole „troškom varoške opštine“ donela je Glavna skupština Magistrata na sednici održanoj 14. septembra 1867. Zakonom o javnoj nastavi iz 1868. uvedena je obaveza pohađanja osnovne škole, a svakoj je veroispovesti dozvoljeno da otvara svoje škole na maternjem jeziku. Ministarstvo unutrašnjih poslova je potvrdilo zaključke Magistrata znatno kasnije, tek 27. avgusta 1870.
Krajem 1868. ili na samom početku 1869. gradska uprava je odlučila da za izradu projekta škole pozove najuglednije arhitekte sa kojima je već imala određene kontakte. Na konkurs su pozvani arh. Radić iz Pančeva, potom Aleksandar Bugarski, kao graditelj poreklom iz ovih krajeva i Đerđ Molnar kao već iskusni gradski graditelj. Od pozvanih arhitekata jedino je Molnar predao svoje planove koji su potpisani i datovani 22. oktobra 1869. Razlog neučestvovanja Bugarskog bi mogao biti i zaokupljenost poslom oko dovršavanja beogradskog Narodnog pozorišta, čija je gradnja okončana u istom mesecu kada je Molnar predao svoj rad.
Škola je masivna jednospratna građevina, snažnih zidova prizemlja i sprata, završena izlomljenim mansardnim krovom. Dominantni rizaliti ističu simetriju, a svojim trougaonim timpanonima i naglašenim ulazima, posebnim za mušku i žensku decu, posetioca uvode u kasarnsko zamišljenu unutrašnjost, što je uglavnom i bila odlika graditeljstva utilitarnih objekata. Fasada nije opterećena viškom ukrasa, naprotiv oni su svedeni na ravne klasicističke frontone, borduru oko otvora, te nešto bogatije zamišljen krovni venac. Prizemni pojas bio je obrađen imitacijom rustike. Na projektu, fasada je obogaćena velikim zidnim časovnikom i manjim krovnim tornjem. Podeljeni muški i ženski deo zgrade mogao je da primi oko 360 učenika. Na spratu su se nalazile biblioteke i konferencijska sala.