KATOLIČKA CRKVA (Župna crkva Svetog imena Marijinog)
projekat 1891; izgradnja 1893-1896.
Zgradu monumentalne župne crkve Sv. Ime Marijino, Molnar je projektovao tokom 1891, a sama gradnja trajala je između 1893-1896. Podignuta je na mestu prethodne, iz vremena oko 1742, znatno manje crkve, skromne pravougaone osnove tipične za vreme u kome je nastala
Molnarov hram je trobrodna bazilika sa petostranom apsidom i prislonjenim zvonikom u kitnjastom neogotičkom stilu. Bočni zidovi su poduprti kontraforama, krov apside je niži od krova naosa. Današnja krovna konstrukcija, ukrašena šestougaonim emajliranim keramičkim pločicama, živopisnih boja i linija, potiče iz vremena obnove posle požara iz 1904. Visoki centralni zvonik orijentisan prema trgu počiva na masivnim stupcima, sa tri strane otvoren. Na bočnim fasadama – nekada samo jednom – između kontrafora su visoki i uski gotski prozori prekriveni vitražima. Živopisni kolorit crkve upotpunjen je izborom oker klinker opeke, kao izrazito lokalnog građevinskog materijala. Zidarske i tesarska radove izveli su iskusni majstori i graditelji Karl Lerer i Stevan Gusek.
Planove za crkvu Molnar je radio u dva maha. Prvi plan, osnova prizemlja i podruma, završen je 15. marta 1891. godine. Drugi plan, presek i osnova podruma, završen je i od varoškog mernika Aleksandra Vulka odobren 6. marta iduće godine. Planovi se razlikuju tek u detaljima uz zadržanu osnovnu kompoziciju (Gobec, 1895:285).
Krajem 1891. srušena je stara katolička crkva. Po prvobitnim predračunima izgradnja nove stajala bi 200.000 forinti od čega je 30 hiljada zaveštao pokojni kardinal Hajmald. Gradnja počinje tek u leto 1893. a do jeseni su podignuti zidovi crkve. Tokom iduće godine izgrađeni su tornjevi i crkva je spolja bila gotova. Početkom oktobra obavljena je ceremonija podizanja i osvećivanja krsta. U prvoj polovini 1985. crkva je spolja bila potpuno ukrašena a zvona i satovi na tornju podignuti. U to isto vreme su iz Budimpešte stigle orgulje i oltari koji su tokom septembra instalirani u novu crkvu. Crkva je spolja osvećena 15. oktobra 1895.
Tokom narednog perioda nastavljeni su radovi na ukrašavanju enterijera i postavljanju vitraža (61). Konačno, 21. aprila 1986. svečano je osvećena i unutrašnjost crkve čime je okončana dugogodišnja gradnja. U novembru 1094. izgoreo je krov crkve ali je ubrzo izgrađen novi. Novosadska katolička crkva Sv. Ime Marijino je u ono vreme, kao i danas, bila jedna od najvećih na našim prostorima
Stilski i konstruktivno crkva nije donela neke novosti niti posebno originalna rešenja, ali to nije uticalo na njen tipično neogotički izgled tehnički besprekorno izvedenog hrama. Preuzimanjem neogotičkog obrasca gradnje i ukrašavanja hramova Molnar je stvorio urbanu, gradsku crkvu raskošnog programa i unutrašnjeg sadržaja. Visoki gotski svodovi u enterijeru, zajedno sa raznobojnim vitražima, daju svečanu monumentalnost prostoru koji je morao biti unapred detaljno „dizajniran“. Iako su projektovani u različito vreme, gradnja Katoličke crkve i Gradske kuće tekla je istovremeno, tokom 1893/94.